De bron van de Marne, en waarom de Seine niet door Parijs loopt.

In Noord-Oost Frankrijk, aan de rand van het plateau van de Langres ontspringt de langste rivier van Frankrijk: De Marne. Het moet gezegd, de lokale gemeenschap is trots op haar bron en rivier en ze hebben dan ook uitgebreid de moeite genomen om de bron geologisch te documenteren.

“Marne” in het Frans betekent mergel, en het is het water dat door de kalkgrond sijpelt en in de mergel terecht komt dat tal van ondergrondse stroompjes ontstaan en vervolgens samen de Marne vormen. Vanaf de bron tot Parijs stroomt de Marne maar liefst 500 kilometer, waar ze samen vloeit met de Seine. En daar zit een kleine frustratie bij de trotse Marne-fans. Wanneer twee rivieren samen vloeien dan krijgt het vervolg traject de naam van de tot dan toe langste rivier, zo werkt dat in aardrijkskunde. In die logica is het dus eigenlijk de Marne die door Parijs stroomt en verder naar de zee. Maar de iemand heeft daar dus ooit anders over beslist.

Embed Block

Add an embed URL or code. Learn more

Deze bron is echt wel een leuke bestemming voor een tripje. Niet zo veraf en de omliggende streek is ook al een bezoek waard. Er is een ruime parking voorzien, en je krijgt allerhande educatieve plaatjes te zien over de geografie van de bron, en hoe de streek een soort drie-stromen-punt is waar grote stroomgebieden van Europa samen komen.

Hier nog een aantal foto’s om en rond de bron van de Marne:

De bron van de Cher, de kleine zus van de Loire

De Cher is zo’n beetje de kleine zus van de Loire. Wie als eens de beroemde kastelen van de Loire ging bezoeken die kwam mogelijks ook terecht bij de Cher, want de twee rivieren lopen een tijdlang parallel en ook langs de Cher liggen een pak kastelen. Finaal mondt de Cher ook uit in de Loire, de zussen komen in Tours samen.

Ook de bronnen liggen liggen min of meer in dezelfde streek, de Auvergne, een dikke 250 kilometer uit elkaar. De Cher ontspringt ergens in de Noordelijke uitlopers van de Auvergne, bij zo’n typisch ingeslapen Frans dorpje: Mérinchal. Even buiten het dorp langs een zijweg ligt er een weide waar een aantal beekjes samen de bron van de Cher vormen.

Embed Block

Add an embed URL or code. Learn more

Geen grote avonturen dus rond de bron van de Cher, maar zeker een ommetje waard als je in de buurt bent. Je rijdt er langs de mooiere plattelandswegen van Frankrijk. Geen race-circuit met overzichtelijke bochten, eerder iets om met de 2PK te doen en te genieten van het landschap.

Je krijgt alvast een beeld van de omgeving in deze video:

Meer foto’s van de bron van de Cher:

De bron van de Dordogne en de vreemde oorsprong van haar naam

De Dordogne is bij Frankrijk reizigers een bekende naam. Natuurlijk omwille van de rivier, maar waarschijnlijk nog veel meer omdat de Dordogne streek een populaire vakantie bestemming vormt. Een eind daarvandaan in de Auvergne, niet zo ver van Clermont-Ferrand, ligt dan weer de bron van deze river maar het is geen bron zoals alle andere …

De Auvergne is op zich al een bijzondere streek, zo’n beetje het dak van centraal Frankrijk. En als je hoog genoeg gaat dan kom je in skigebieden terecht. Het is op zo’n ski-berg dat de Dordogne haar oorspong vindt.

Het was nochtans hoog zomer toen we met de motor de Mont-Dore opreden, op zoek naar de bron van de Dordogne. Toch was het behoorlijk fris, we zitten rond de 1400 meter hoogte en komen aan bij het basis station van een skipiste. Daar stroomt de Dordogne de berg af, maar de bron ligt blijkbaar wat hoger op de pistes. Els geeft er de voorkeur aan wat te schuilen tegen de koude bij het dalstation (dat in de zomer natuurlijk gesloten is) en ik stap in volle motoroutfit de groene pist op. Groot is mijn verbazing als ik zie dat de beginnende rivier zich in twee splits aan de rand van de skipiste, of beter gezegd, als blijkt dat de Dordogne eigenlijk ontstaat door de samenvloeiing van twee mini-riviertjes: de Dore en de Dogne. En daarmee is meteen ook duidelijk waarom dit de Dordogne is.

Bekijk de video hieronder voor beelden en mijn professionele uitleg :)

Meer foto’s van de bron van de Dordogne:

Dag 2: Op zoek naar de bron van de Sieg

De Bron van de Sieg

De Sieg is in deze buurt nog slechts een uit de kluiten gewassen beek, maar omdat ze gisteren de bron was van veel motor plezier verdient ook de Sieg een vermelding in onze bronnen special.  Op zoek dus naar de bron van de Sieg. Wikipedia vertelt ons dat we de oorsprong van deze rivier moeten gaan zoeken in het dorpje Walpersdorf  Zoals de meeste rivieren komt ook de Sieg niet zo maar opborrelen op een dorpsplein. We zullen het wat verder moeten gaan zoeken in de ietwat hoger gelegen bossen waar tal van bronnen ontspringen. Ondanks de coördinaten die we op het internet vonden, vraagt het toch nog wat speurwerk om het juiste pad te vinden. Daarbij leren we dat de bossen hier doorkruist worden met tal van onverharde weggetjes die, voor zover we konden vaststellen, helemaal legaal verkend kunnen worden. Trail rijders met een dagje extra kunnen hier gerust de baggage in het hotel laten en met een goede kaart de bossen gaan verkennen. Hou het wel een beetje rustig en beschaafd, dan kan je misschien, net als wij, een reetje door het bos zien huppelen. Een gelijkaardig pad brengt ons uiteindelijk tot de (of een) bron van de Sieg. Zo'n anderhalve kilometer bosweg, gemakkelijk bereidbaar met een zwaarbeladen BMW GS (twee personen met baggage), dus doenbaar voor iedereen met voldoende grondspeling om een gemiddelde stoeprand op te rijden.

Na dit stukje light-off-road avontuur cruisen we door het Rothaargebirge langs alweer de mooiste en leukste motorwegen. Hoe verder Oostwaards je gaat, hoe minder verkeer je tegenkomt. De route neemt ons vervolgens terug in Noord-Westelijke richting door nog meer bergachtig gebied, een beetje de Ardennen in het groot. Verderop komen we twee keer langs hoogelegen uitkijkpunten, de perfecte plek om de mooie natuur te overschouwen en iets te drinken. Een idee dat blijkbaar veel motorrijders hebben want op een zonnige weekend dag staat de parkeerplaats hier steevast vol met tweewielers allerhande.

Voor de lunch kunnen we andermaal niet weerstaan aan de geneugden van een Gasthof (Gasthof Kramer, net voor Nuttmecke) met terras en een bord: 'Biker Wilkommen'. Genieten van de zon en wat verfrissing. De rest van de rit zal ons richting Keulen nemen. Ideaal voor wie de rit wil combineren met een kleine city trip. Keulen is een bruisende stad met tal van leuke eethuizen en terassen. Langs de Rijn vind je de oerduitse biergartens met serveuses in traditionele klederdracht, een kilometer naar het Westen bevinden zich de hippere tenten waar het jonge Duitse volkje zich bij ons bezoek op zondagavond vergaapte aan parade van luidruchtige supercars. Nadeel is wel dat je bij het aanrijden van de stad al zo'n 30 kilometer op voorhand op mooie maar tamelijk drukke wegen terechtkomt (met flitspalen), en dat is toch een contrast met de Hansje en Grietje bossen in het echte Bergisches Land.

Interessante links:

• De bron van de Sieg

• Het Rothaargebergte

Bergaf van Ifrane naar Afourer langs de bron van de Our-er-Rbia

Bij de eerste stop zijn de apen nog niet aangekomen, die arriveren pas tegen de middag als er voldoende toeristen zijn met nootjes (sic). Maar niet getreurd, even verderop levert wat zwerfafval soelaas. Een groepje apen poseert min of meer gewillig voor de cameras. Trevor, onze 'host' van Triumph schotelt een van die beesten een landkaart voor in de hoop een paar goeie tips te krijgen. Leuk plaatje :) Daarna volgt opnieuw prachtige bergrit, door het laaggebergte dit keer. De combinatie van de zuidelijke droogte met toch een behoorlijke hoogte (1500 meter) zorgt voor een afwisseling van bossen en vreemde maanlandschappen. Dit is ook het moment waarop we de Triumph Explorer 1200 kunnen testen op moeilijk terrein. Het asfalt is van zeer slechte kwaliteit en bij momenten zelfs helemaal afwezig. Het gaat lekker snel wat ons meteen de gelegenheid geeft om volop van zowel ABS (voor de putten) als de ESP (aan het einde van een slecht stuk) te genieten. Ook de schokdempers krijgen er hevig van langs, en we staan dan ook ongeveer een derde van de tijd rechtop. In een afdaling met de nodige kiezel op de weg brengt een scherpe bocht naar rechts mij terug in de realiteit. Het achterwiel schuift vlot een halve meter naar links maar gelukkig blijft het daarbij. Graeme, de Australiër die vlak achter mij reed geniet van het schouwspel en geeft mij een schouderklopje bij de volgende foto stop. "Ay mate, that was a scary moment there." Na een kleine 100 kilometer hotsen en botsen wordt de weg beter. Maar gids Michael heeft alweer een verassing klaar. Met name de bron van de Oum-er-Rbia blijkt naast een indrukwekkend uitzicht (er komt zowaar een volwassen beek rechstreeks uit de berg gespoten) ook te beschikken over een bijzonder theehuis. Op de oever van de net ontsproten rivier is namelijk een soort lange tent gebouwd op een betonnen versteviging. Je kan er rustig op een tapijt zitten en genieten van het kolkende water bij (nog maar eens) een munttheetje. En dit is geen initiatief van de Marokkaanse dienst voor toerisme, neen gewoon een lokale ondernemer die vooral toevallige passant ontvangt. Lunch in Khénifra op het "schoon verdiep" van een lokaal theehuis. Een met salons ingericht balkon met zicht op de gelagzaal beneden. De Tajine is van uitstekende kwaliteit, maar het is toch even wennen als er geen bestek geleverd wordt. Eten met handen en brood, we hebben het allemaal wel al ergens gelezen maar in de praktijk is dat toch niet zo evident. De namiddag rit is minder vermoeiend maar zoals we nog wel zullen meemaken op deze trip is het rustig door het landschap dokkeren in Marokko een belevenis op zich. Groene weiden, palmbomen, bergen, rivieren, het verkeer, vreemde huizen en de warmte die ongemerkt stijgt vormen en vreemde cocktail van indrukken. Het hotel ligt aan het einde van een kaarsrechte weg richting bergen. Vermoeid maar voldaan begeven we ons richting zwembad om met een frisse pint de ervaringen van de dag te bespreken.

Deze route vorm deel 1 van de Triumph Marokko Tour, de andere delen zijn: Triumph Marokko Tour: Langs de Spaanse en Marokkaanse kust naar ChefchaouenTriumph Marokko Tour: Door de Noord-Marokkaanse bergen naar Ifrane

Triumph Marokko Tour: Naar Marrakech via het Atlas gebergte Triumph Marokko Tour: Over de Atlas van Marrakech naar Boulmane DadesTriumph Marokko Tour: De Gorge de Dades en de woestijnTriumph Marokko Tour: Een dag in Erfoud, of is het Arfoud?Triumph Marokko Tour: De lange rit naar FesTriumph Marokko Tour: Motorpret van Fes tot Chefchaouen

Bezoeken

Forêt des Cêdres: De ceder bossen van Marokko vormen een uniek natuurgebied een diverse fauna. Meest opmerkelijk zijn waarschijnlijk de aapjes (makkaken) die de toersten vermaken. Maar vergeet niet, het zijn wilde dieren.

Bronnen van de Oum-er-Rbia: Een prachtig bronnen complex dat je mits je een uurtje extra hebt zeker moet bezoeken. Gewoon een theetje langs het water is anders ook al mooi.

Slapen en eten

Hotel Tazarkount: Heel mooi hotel met pracht zwembad en een lekkere keuken. Grote kamers en een afgesloten parking zijn alweer ideaal voor motorrijder en baggage. Prijs: OOO

Rond de bron van de Loire

loire-vallei

De Loire is de langste rivier van Frankrijk. Met deze route komt u langs de bron van de Loire. De route voert naar de hoogste toppen van de Ardeche en loopt ook langs een meer in een oude vulkaankrater (Lac d’Issarlès). In het dorpje Lachamp-Raphaël kunt u eventueel van de route afwijken om la cascade du Ray-Pic (waterval) te bezoeken. Voor de rest is de route een bochtenfeest.

Route:

De Loire heeft niet minder dan drie bronnen die allemaal ontspringen aan de voet van de Mont Gerbier de Jonc in de Ardèche: View Larger Map

Ben je trouwens fan van de Loire, bekijk dan ook onze route rond de kastelen van de Loire, een flink stuk verder stroomafwaards. Wie op zoek is naar nog meer bronnen moet zeker onze bronnen special bekijken.

Slapen:

Saint Laurent du Pape - Kamers & Eten in Domaine de l'Amiral Domaine de l'Amiral is gelegen op 15 minuten van de route du Soleil en aan de rand van het dorp Saint Laurent du Pape. (Ardeche, Frankrijk). De accommodatie is motorvriendelijk, met onder andere overdekte stalling voor de motor. Naast het ontbijt en een uitgebreide avondmaaltijd verzorgen de uitbaters, voor degenen die besluiten om niet te lunchen in een van de leuke restaurantjes onderweg, een lekkere picknick.

Eiffelrit van Ahr naar Ourthe

Motorrit door de Duitse Eiffel met vertrek net over de Belgische grens. Je verkent het Eiffel natuurpark, de Ahr valei en zakt dan af naar de Vulkaan Eiffel met een verplichte tussenstop aan de Nürburgring. Je eindigt terug in België bij de bron van de Ourthe.

De Eiffel moet zowat de populairste motorbestemming zijn voor zowel Nederlanders, Belgen als natuurlijk de Duitsers zelf. Dat mochten we zelf ervaren toen we ietwat onverwacht in het Motorhotel Am Vulcanberg terecht kwamen en hartelijk ontvangen werden door een Nederlands koppel dat op hun geheel eigen manier motorrijders thuis laten komen in de Vulkaan Eiffel.

Maar er is natuurlijk meer te beleven in de Duitse versie de Ardennen, meer bochten, mooier asfalt en minder verkeer zijn alvast de smaakmakers van deze streek.

De bron van de Maas

Ons landschap wordt getekend door de rivieren die erdoor stromen. Daarom levert de zoektocht naar de bron van een rivier altijd leuke routes op. Deze bronnen-special voert ons naar de oorsprong van een aantal grote rivieren.

Voor de bron van de Maas moet je naar de Vogezen. Daar, net voor je het gebergte binnen rijdt in de buurt van Contrexeville en Vittel vind je midden de velden eigenlijk twee bronnen. Eéntje ligt letterlijk midden in een veld en daar kan dan ook niet bij. Dat is waarschijnlijk de reden waarom de lokale toeristische dienst ervoor gekozen heeft om het officieel monument bij de bron te zetten die vlakbij de weg ligt.

De officiële bron ligt op onderstaande kaart pal in het midden, het streepje groen langs de weg ten Zuiden van Pouilly-en-Bassigny. De tweede bron ligt net even ten Noorden van dit dorp.

De bron van de Schelde

Ons landschap wordt getekend door de rivieren die erdoor stromen. Daarom levert de zoektocht naar de bron van een rivier altijd leuke routes op. Deze bronnen-special voert ons naar de oorsprong van een aantal grote rivieren.

In het Noorden van Frankrijk, niet ver over de grens vind je verborgen in een bosje de bron van de Schelde. Eigenlijk best wel een leuke dagtrip.

Officieel ligt de bron in Gouy, maar eigenlijk moet je een stukje door rijden door Mont-Saint-Martin en een stukje verder linsk afsplaan. Op de kaart hieronder zie in het midden een smal strookje bos, daar moet je zijn. 
Een beetje verderop vind je trouwens nog een waterbouwkundig interessant gegeven: een kanaal dat in een tunnel verdwijnt.

Bronnen Special: De Maas

Ons landschap wordt getekend door de rivieren die erdoor stromen. Daarom levert de zoektocht naar de bron van een rivier altijd leuke routes op. Deze bronnen-special voert ons naar de oorsprong van een aantal grote rivieren.

Voor de bron van de Maas moet je naar de Vogezen. Daar, net voor je het gebergte binnen rijdt in de buurt van Contrexeville en Vittel vind je midden de velden eigenlijk twee bronnen. Eéntje ligt letterlijk midden in een veld en daar kan dan ook niet bij. Dat is waarschijnlijk de reden waarom de lokale toeristische dienst ervoor gekozen heeft om het officieel monument bij de bron te zetten die vlakbij de weg ligt.

De officiële bron ligt op onderstaande kaart pal in het midden, het streepje groen langs de weg ten Zuiden van Pouilly-en-Bassigny. De tweede bron ligt net even ten Noorden van dit dorp.

Grotere kaart weergeven

Een tip voor logement in de buurt is zeker de Chambre D’Hotes: Le Chateau in Saulxures-les-Bulgnéville. Een prachtige omgeving waar je een heerlijke menu eet ‘s avonds en ‘s morgen en ontbijt krijgt voorgeschoteld die ik nog nergens anders zag.